Vrijdagochtend konden we terecht bij de orthopeed. Een wat stugge maar wel vriendelijke man. Nog voor hij in de spreekkamer is, zien wij op de röntgenfoto dat het echt waar is: het herkenbare beeld van Perthes. Onze zoektocht op internet heeft er voor gezorgd dat wij als leken ook direct zien wat er aan de hand is. Vooral Hjalmar had een 'eerst zien dan geloven' instelling. Op één of andere manier lucht het op dat het zo duidelijk is. Al wensen we Tim natuurlijk een gezond been toe.
De orthopeed licht ons in. Zoals het er nu uitziet valt het nog mee. Er is nog niet te zeggen in welke fase van de ziekte Tim ziet, daar zal de volgende foto over drie maanden meer inzicht in geven. Dan is te zien of het erger, hetzelfde of beter is. De verwachting is wel dat het nog verergerd, aangezien de meeste kinderen al vrij vroeg in het ziekteproces pijnklachten krijgen. Eigenlijk horen we niets nieuws. Hoewel er niet heel veel op internet te vinden is over Perthes, is wat er staat kennelijk wel juist. Gipsbroeken en spreidbeugels zijn godzijdank achterhaald. Zoals de orthopeed zegt: we kunnen niets anders doen dan in de gaten houden hoe het herstel gaat verlopen. Om de pijn en ongunstige groei van de heupkop tegen te gaan mag Tim niet meer springen, rennen en ergens tegenaan schoppen. Gelukkig hebben we geen voetbalkind. In pijnperiodes kan het helpen om met krukken te lopen. Dat hoeft dan niet de hele dag, alleen bij wat langere afstanden. Zelf denk ik dan: buitenshuis wel, binnenshuis niet. We zien wel. Deze week zal ik minikrukken halen bij de thuiszorgwinkel en een afspraak maken met de fysiotherapeut om er mee om te leren gaan.
In het meest ongunstige geval groeit het bot straks niet mooi in vorm terug, waardoor de heup buiten de kom gedrukt gaat worden. Dan moet er geopereerd worden. Tim schrikt zich rot hiervan en barst in huilen uit. Vrijdag en zaterdag zijn we druk met het sussen. Perthes is zeldzaam (1 op de 10.000) en van die kinderen hoeft lang niet iedereen geopereerd te worden. Zelf praten we (in Tim's nabijheid) nu over een chirurgische ingreep, die term kent hij niet ;)
Tim wordt ook nog even onderzocht. De bewegingen die de orthopeed met zijn been maakt doen duidelijk pijn. Er wordt voor 10 dagen diclofenac voorgeschreven, tegen de pijn en ontstekingsremmend.
Gisteren en vandaag zien wij een veel beweeglijker Tim dan we de afgelopen weken hebben gezien. De diclofenac doet goed zijn werk. Nou moeten we hem nog zover zien te krijgen dat hij de krukken wil gebruiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten